Να'ναι ελαφρύ το χώμα ... Αλέξανδρε μας

Ο Αλέξανδρος εκτελέστηκε εν ψυχρώ ...
Το σύστημα σείεται...

Εμείς οι γονείς δεν μπορούμε να το "χωνέψουμε" ότι θα μπορούσε να είμασταν στη θέση αυτής της μοιραίας μάνας και του καψερού πατέρα του μικρού αδικοχαμένου Αλέξανδρου ή Gregory.

Που ήταν μόνο δεκαπέντε χρονώ.

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως είναι δυνατόν να εκτελείται έτσι ... ένα παιδάκι και η δημοκρατία μας εν ψυχρώ.

Δεν λέμε... φταίμε κι εμείς. Για όλα φταίει το σύστημα, η ανατροφή, η οικογένεια, το νοσηρό περιβάλλον και η παιδεία. Κι όλα αυτά είμαστε εμείς. Είμαστε αναπόσπαστο μέρος τους.

Δεν ξέρουμε αν θα αλλάξουν ποτέ τα πράγματα στη μικρή μας χώρα...

Αλλά τέτοιες στιγμές το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συλλυπηθούμε ολόψυχα την οικογένεια του μικρού Αλέξανδρου και να προσευχηθούμε να είναι πολύ ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει το έφηβο κορμάκι του. Ας το ελαφρύνει η θλίψη και το λιγοστό δάκρυ μας που άθελά μας ρέει όταν συλλογιζόμαστε :
-Tι έμελλες να πάθεις παιδάκι πράμα;...

Του αφιερώνουμε ένα σπάνιο ηχητικό απόσπασμα από το Μίκη Θοδωράκη και το Γ. Νταλάρα και την Jocelyn B. Smith :
Είναι μεγάλος ο καϋμός όλων μας φιλαράκο.