ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ....ΜΕΓΑΛΑ

αναδημοσίευση από alfavita

Τι να κάνουμε για τα ολοήμερα;

Κουράστηκα από τα λόγια τα μεγάλα…

Η όλη  ιστορία με τα ολοήμερα και την κατάργηση τους θυμίζει έντονα την κατάργηση των διδασκαλείων. Έχουμε άλλη μια περικοπή με καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια, με στόχο στην ουσία να μειώσουμε το κόστος λειτουργίας της δημόσιας εκπαίδευσης. Σίγουρα μέσα στο υπουργείο πρέπει να υπάρχει ένα ολόκληρο επιτελείο με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση την παραγωγή ιδεών για την εξοικονόμηση χρημάτων αλλιώς δεν εξηγείται αυτός ο καταιγισμός ιδεών που βλέπουν το φως της δημοσιότητας (συγχωνεύσεις, περικοπές, κλείσιμο τμημάτων ένταξης κλπ).

Η ιστορία είναι γνωστή. Θα αγανακτήσουμε, θα γράψουμε πύρινα άρθρα σε εφημερίδες, θα κάνουμε και καμιά ημερίδα με πανεπιστημιακούς για να κλάψουμε όλοι μαζί, συγνώμη να πούμε για την ιστορία και την αναγκαιότητα του θεσμού και καλά σαράντα.

Όλοι θα αισθανθούν καλά. Η κυβέρνηση που βρήκε άλλο ένα ευφυή τρόπο να μειώσει το κόστος λειτουργίας και να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων του μνημονίου, οι συνδικαλιστές που βγάζουν λόγους και κάνουν ασκήσεις καταγγελίας και βέβαια υπάρχουν και αυτοί που την πληρώνουν αλλά δεν ακούγονται, οι νέοι συνάδελφοι που δε θα βρουν δουλειά και οι γονείς  των παιδιών των ολοημερων που θα κλείσουν. Ήδη έχουν αρχίσει να γράφονται πολλά. Όμως είναι λόγια. Τι λείπει; Πρακτικές που θα πιέζουν την κυβέρνηση, πρακτικές που θα κάνουν την κυβέρνηση να νιώσει ότι έχει αντίπαλο, όχι απλά γκρινιάρικα παιδάκια που θα φωνάξουν, θα κάνουν άνω κάτω το δωμάτιο τους αλλά στο τέλος τους θα πιούν το γάλα τους και θα πάνε για ύπνο. Και ο νοών νοείτο.

Κάποιες σκέψεις για το τι θα μπορούσαν να κάνουν οι σύλλογοι

1)      Καταγραφή άμεση από τους αιρετούς: ποια ολοήμερα τμήματα θα κλείσουν σε κάθε περιφέρεια και ποια κινδυνεύουν με την εφαρμογή του νόμου  για τους 2 εργαζόμενους γονείς(όταν σημαντικό ποσοστό γονιών δουλεύει χωρίς ένσημα)

2)      Οι τοπικοί σύλλογοι να καλέσουν τους υπευθύνους των ολοήμερων τόσο των σχολείων που κλείνουν όσο και αυτά που θα συνεχίσουν να λειτουργούν να μοιράσουν γράμμα προς τους γονείς εξηγώντας τους την κατάσταση και καλώντας τους σε κοινές δράσεις(παράσταση διαμαρτυρίας, καταλήψεις κλπ). Ήδη κάποιοι σύλλογοι, όπως των Χανίων, κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση

3)      Ενημέρωση των φοιτητών των ΠΤΔΕ ότι τα μέτρα για το ολοήμερο, προκαλούν απώλεια 500 θέσεων εργασίας τουλάχιστον και ότι το όνειρο του διορισμού τους παίρνει μεγάλη αναβολή(λόγω και των συγχωνεύσεων) ώστε να βρεθούμε σε κοινούς δρόμους αγώνα

4)      Συντονισμός συλλόγων σε επίπεδο περιφέρειας ώστε να έχουμε συμβολικές δράσεις αποκλεισμού των περιφερειών και των περιφερειακών διευθύνσεων εκπαίδευσης.

Όλα τα παραπάνω στοχεύουν στο να νοιώσει η διοίκηση την πίεση των κάτω. Μόνο ότι μπορούμε να υπερασπίσουμε θα καταφέρουμε να κρατήσουμε αλλιώς μοιραίοι και άβουλοι θα περιμένουμε την επόμενη μεγάλη περικοπή (μισθών, θέσεων εργασίας κλπ). Όμως ας μη λέμε άλλα ψέματα στον εαυτό μας για αγώνες που θα έρθουν, για τον κλάδο που θα βρεθεί απέναντι στα νέα μέτρα χωρίς στην ουσία να κάνουμε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση